Wim Kieft is onder voetballiefhebbers vooral bekend om zijn kopbal 8 minuten voor het einde van de wedstrijd, waardoor het Nederlands Elftal tijdens het EK in 1988 in de laatste groepswedstrijd toch door ging naar de halve finale en uiteindelijk Europees Kampioen werd. De immer blonde geboren Amsterdammer werd gezien als kopspecialist, had zijn meest succesvolle tijd als profvoetballer bij PSV en speelde verder bij de clubs AFC Ajax, Pisa, Torino en Bordeaux.
In seizoen 1981/1982 werd Wim zelfs Europees topscorer in de eredivisie met 32 goals in de Nederlandse competitie. In mei 1994 speelde hij zijn laatste wedstrijd in het betaalde voetbal aan het einde van zijn zesde voetbalseizoen bij PSV. In 2009 keerde hij nog eens als assistent trainer terug bij PSV, maar de loopbaan na zijn voetbalcarrière bestaat voornamelijk uit die van voetbalanalyticus. Allereerst en nog steeds aan de slag bij Sport1 en als wekelijkse krantencolumnist, ontpopte hij zich verder als televisiebekendheid. Hij was lange tijd een graag geziene gast bij Voetbal International en andere voetbalprogramma's en hij is te zien geweest in de spelshow 'De Pelgrimscode'; tegenwoordig is hij analist bij Veronica Inside.
Het beeld over Kieft is veranderd door het boek 'Kieft' van de hand van Michel van Egmond, waarin de jarenlange verslaving van Wim Kieft uit de doeken werd gedaan. Inmiddels is er een tweede autobiografisch boek: 'De Terugkeer', waarin Kieft teruggaat naar de Italiaanse stad Pisa waar hij als jonge profvoetballer drie jaar lang speelde en woonde.
De mens Kieft verandert echter nooit: niet alleen qua uiterlijk, maar ook voor wat betreft zijn oprechtheid en zijn nuchtere kijk op de wereld en voetbal in het bijzonder. Hij spreekt in zijn lezing over zijn veelzijdige voetbalcarrière en het diepe dal erna, zonder een blad voor de mond te nemen en geeft zijn uitgesproken mening over het hedendaagse voetbal. Natuurlijk gaat hij ook in debat met zijn toehoorders en doet dit onder leiding van een ervaren interviewer.
Foto: Henri Santing
